The Tangent powraca z trzynastym albumem
- Grupa Deep Purple zapowiada nowy album!
- Kruk w krakowskim Gwarku w tę sobotę
- Duńska Vola znów pojawi się w Polsce!
- Trylion prezentuje nowy singiel Human Shell
- 30. CASTLE PARTY 2024
- Besides i Glaston: post rockowy wieczór w krakowskim Zaścianku
- Bullet for My Valentine i Trivium na jedynym koncercie w Polsce
- Okładka i tytuł nowego albumu Leprous
- Nowa płyta Airbag w czerwcu!
- Hanging Garden udostępnia koncert "Citylight Sessions"
XII Jasnogórskie Wieczory Organowe, Jasna Góra, 21.12.2013
Podobnie jak w ubiegłym roku, tak i w tym postanowiłem wybrać się na wieńczący 12. Jasnogórskie Wieczory Organowe koncert ku zaspokojeniu mojej ciekawości, zaintrygowanej tym, co tym razem oo. Paulinii zgotowali, by pokrzepić serca melomanów. I jak wcześniejsze cztery wieczory można by nazwać w pełni klasycznymi, bowiem wypełniła je muzyka od wczesnego baroku do modernizmu, tak 21 grudnia 2013 roku Bazylika Jasnogórska rozbrzmiała muzyką współczesną Mariana Sawy i Konstancji Kochaniec, tylko z nielicznymi odniesieniami do Boehma, Buxtehudego i Bacha.
Podzielony na dwie nierówne części, koncert rozpoczął się punktualnie o 19.00 i trwał niespełna półtorej godziny. Na pierwszą część złożyły się utwory barokowych tuzów, z których największe wrażenie zrobiły na mnie, ze względu na swój śpiewny charakter, Passacaglia Buxtehudego. (Tytuł w końcu zobowiązuje). Z całym szacunkiem dla Choralspielów Bacha czy suity d-moll Boehma, to nie one dyrygowały emocjami widowni, i to nie one też wiodły prym tego wieczoru, lecz wybrzmiałe w drugiej części recitalu, w ogniu nie zawsze tonalnych organowych fraz, kompozycje współczesnych twórców, Sawy i Kochaniec.
Za jasnogórskim instrumentem piszczałkowym zasiadł absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu – mieście największych organów w naszym kraju – Bartosz Patryk Rzyman. Wychowanek dr. hab. Piotra Rojka koncertuje w kraju i zagranicą. Grał recitale w Niemczech, Czechach i Belgii, uczestniczył w wielu festiwalach muzyki organowej w kraju i poza jego granicami, a także występował w licznych katedrach i świątyniach Polski z okazji różnych uroczystości kościelnych i patriotycznych. Podczas swych koncertów promuje dzieła rodzimego kompozytora, nieżyjącego od ośmiu lat Mariana Sawy, którego elegie i preludia wypełniły najwięcej miejsca na solowej płycie młodego wiekiem organisty. Wydaną nakładem wytwórni Acta Prealable nabyłem zaraz po koncercie w przyjaznej mojej kieszeni cenie. Ponieważ gentlemeni o pieniądzach nie rozmawiają, szczegółów nie podaję.
W odróżnieniu od zawartości Marian Sawa Organ Works – V Bartosza Patryka Rzymana, organista z repertuaru swojego ulubionego twórcy wybrał znakomite dwa dzieła – był to trzyczęściowy „Oremus” i identycznie podzielona „Fantazja Pastoralna”. Potężne, katedralne brzmienia wypełniły powietrze, które było jeszcze w przeciwieństwie do kaplicy obok, w której rozpoczynał się Akatyst, wolne od kadzidła, lecz niewyjałowione z porywów oryginalnej narracji. Ku mojemu zdumieniu, wprost fenomenalnie zabrzmiała wykonana na żywo Litania do Matki Bożej (2012), autorstwa urodzonej w 1976 roku Konstancji Kochaniec. Furkot organów w najgłośniejszych momentach dowodził wielkiej ekspresji, z jaką błagalny utwór polskiej kompozytorki został wykonany, niemal obracając w perzynę wapienne podwaliny bazyliki.
Dokładnie w rok po doznanym wstrząsie na skutek poczynań prof. Jacka Kuliga z delikatną muzyczną tkanką Pièce héroique Cesara Francka, mieliśmy szczęście ponownie doznać decybelowego szoku w wyniku obcowania z objets d'art Sawy i Kochaniec. (Na bis solista zagrał utwór polskiego kompozytora Pawła Łukaszewskiego). Skoro ostatniej soboty Rzymanowi udało się, jak w wierszu Mariana Sawy – recytowanym między utworami przez Ewę Marię Syską – „usłowić nuty”, to miejmy nadzieję, że podczas przyszłej edycji Jasnogórskich Wieczorów Organowych dojdzie do równie dobrych wibracji, gdy muzyka znowu przemówi ludzkim głosem.
kolejne koncerty
