ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu Rob Sbar Noesis,The ─ Wagon Wheels and Atom Bombs w serwisie ArtRock.pl

Rob Sbar Noesis,The — Wagon Wheels and Atom Bombs

 
wydawnictwo: Aggregatte Records 2002
 
1. Wagon whells and atom bombs (introduction -except) (0:18)
2. Lexical Gap (4:21)
3. Iwoke up this morning with this human skin on...and i can't seem to get it off (4:13)
4. 16 shades of gray (4:30)
5. Drowning In a Vacum ( of barbed wire solitude ) (5:14)
6. Media - Inducted paranoia (5:30)
7. Blue harvest (7:28)
8. Diet Soda, Chinese food and a single yellow daisy (10:46)
9. Wagon wheels and atom bombs (reprise-except) (0:39)
 
Całkowity czas: 43:3
skład:
Rob Sbar (guitars); Erik Feder (drums,percussion,glockenspielen,xylophone); Matt Schaefer (bass)
 
Brak ocen czytelników. Możesz być pierwszym!
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Brak głosów.
 
 
Brak oceny
Ocena: * Bez oceny
30.01.2004
(Recenzent)

Rob Sbar Noesis,The — Wagon Wheels and Atom Bombs

     Oto płyta nijakiego Roba Sbara i jego zespołu, artysty w ogóle nieznanego, a płyta Wagon Wheels and Atom Bombs pewnie niewiele zmieni w jego popularności.

     Nie da się ukryć,że takie granie może przypaść do gustu zwolennikom Joe Satraniego, Steva Morsa czy sławnego projektu muzyków Dream Theatre i King Crimson,  Liquid Tension Experiment.

     Przesłuchując ten materiał po raz któryś z kolei dochodzę do wniosku, że niekiedy nie trzeba tysiąca akordów by wskrzesić coś interesującego pomijając już orginalność. Niekiedy wystarczy jeden, dwa, kilka skromnych akordów by w przeciągu kilkunastu minut wytworzyć niebanalna, alchemiczną atmosferę. Tutaj tego brakuje.

     Z kompozycji słychać skondensowana upartość lidera/gitarzysty próbującego chyba pobić rekord Guinnesa w najszybciej odergranie solówce. Dużym minusem są potwornie nudne aranżacje, wręcz monotematyczne, owszem obijające się o nutkę nostalgii (Drowning In A Vacum) czy lekka bossanove w Blue Harvest uporczywie zagłuszane przez gitarę Sbar'a. Jedyna kompozycję jaką chciałbym wyróżnić to najdłuższy "Diet Soda, Chinese Food", w której znajdziemy pigułkę wszystkich umiejętności twórczych całego tria. Mnie to w zupełności wystarcza i po jej wysłuchaniu nie mam juz ochoty na dalsze zgłębienie czegoś co jest nudne i zostało zagrane już tysiąc razy.

    Szkoda, że tak pięknie wydana płyta, z pokaźnym opisem i odniesieniami do licznej literatury niesie taką mizerie dźwiękową.

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.