ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
- 24.04 - Warszawa
- 25.04 - Kraków
- 25.04 - Poznań
- 26.04 - Szczecin
- 27.04 - Koszalin
- 28.04 - Gdynia
- 10.05 - Piekary Śląskie
- 11.05 - Kraków
- 12.05 - Lublin
- 25.04 - Bielsko-Biała
- 26.04 - Ostrów Wielkopolski
- 27.04 - Wrocław
- 28.04 - Poznań
- 04.05 - Lublin
- 10.05 - Łódź
- 11.05 - Warszawa
- 17.05 - Gorzów
- 18.05 - Szczecin
- 19.05 - Bydgoszcz
- 26.04 - GDAŃSK
- 27.04 - Złocieniec
- 07.05 - Chorzów
- 08.05 - Siemianowice Śląskie
- 09.05 - Siemianowice Śląskie
- 17.05 - Wrocław
- 19.05 - Katowice
- 20.05 - Ostrava
- 21.05 - Warszawa
- 22.05 - Kraków
- 25.05 - Łódź
- 25.05 - Zabrze
- 26.05 - Zabrze
- 08.06 - Żórawina
- 29.06 - Toruń
- 30.06 - Toruń
- 11.07 - Bolków
- 12.07 - Bolków
- 13.07 - Bolków
- 12.07 - Żerków
- 13.07 - Katowice
 

Aktualności

02.11.2017 13:38 - Mariusz Danielak

Lata 80' w Progresji

Lata 80' w Progresji

Warszawska Progresja poleca koncerty, które mogą przypaść do gustu miłośnikom brzmienia lat osiemdziesiatych...

Peter Heppner + Das Moon (02.12.2017)

Peter Heppner - Wokalista, kompozytor, współzałożyciel i lider słynnej niemieckiej formacji Wolfsheim, która była jednym z czołowych przedstawicieli nurtu synth-pop w latach 90 i na początku obecnego wieku. Popularność zdobyli wraz z wydaniem debiutanckiego singla „Sparrows and Nightingales” w 1991, który był zapowiedzią pierwszej kultowej już płyty długogrającej „No Happy View” 1992. Kolejne albumy potwierdzały rozwój muzyczny zespołu, którego zwieńczeniem był ostatni jak dotąd, wybitny album „Casting Shadows” 2003. Płyta była promowana popularnymi singlami „Kein Zuruck” (top 10 oficjalnej niemieckiej listy sprzedaży) oraz „Find You’re Gone”. Jako jedni z nielicznych przedstawicieli sceny niezależnej zostali w tym czasie docenieni przez niemiecki przemysł muzyczny gdzie podczas gali ECHO Awards 2004 wygrali w kategorii Best German Alternative Band. Trasa koncertowa promująca ostatni album była całkowicie wyprzedana a zespół dostał się do tzw. mainstreamu. Niestety wkrótce drogi muzyków rozeszły się. Chociaż nigdy formalnie nie zawiesili działalności koncertując okazjonalnie. Wokalista skoncentrował się na współpracy z innymi artystami oraz na działalności solowej. Już w 2001 jego wibrujący, hipnotyzujący głos pojawił się na drugim albumie Schillera „Weltreise” gdzie zaśpiewał w utworze „Dream of You”, który został wybrany najlepszym singlem w kategorii Best Dance Single podczas gali ECHO Awards w 2002. Kolejnym krokiem milowym w karierze Artysty było nagranie z Schillerem utworu „Leben… I Feel You”, który po wydaniu na singlu w 2004 został wielkim międzynarodowym hitem wdzierając się na czołowe miejsca europejskich list przebojów muzyki dance i pop. Pierwszy solowy album Petera zatytułowany znamiennie „Solo” został wydany w 2008 przez Warner Music. Dobrze przyjęty przez krytyków i Fanów ugruntował pozycję Artysty na rynku docierając do pozycji 9 oficjalnej sprzedaży albumów w Niemczech. Pochodzący z niego wyjątkowy utwór „Being Me” oraz energetyczny „Alleinesein” weszły na stałe do koncertowego repertuaru. Na następne dzieło Petera fani musieli czekać 4 lata. Płyta „My Heart of Stone” ukazała się w 2012 nakładem wytwórni Universal Music. Promowana utworami „God Smoked” oraz „Mein Welt” dotarła do 6 pozycji oficjalnej niemieckiej listy sprzedaży i pozostała tam przez 5 tygodni. Album okazał się wyjątkowo dojrzałą propozycją. Muzyka na nim zawarta oscyluje wokół klasycznego pop, oraz synth-pop z elementami rocka czego przykładem może być utwór „I Won’t Give Up”. W specjalnej wersji utworu „Mein Welt” zaśpiewały dzieci Artysty. W latach 2014-2015 miała miejsce bardzo udana, wyprzedana trasa akustyczna po Niemczech. W roku 2015 Peter pojawił się na albumie „Greyscale” zasłużonej niemieckiej formacji Camouflage w utworze „Count on Me”, który został wydany na singlu. Obecnie Artysta pracuje nad kolejnym krążkiem solowym, który powinien ujrzeć światło dzienne na przełomie 2017/2018. Podczas nadchodzącej trasy zostaną zaprezentowane również nowe utwory. Będzie to jedyna okazja aby usłyszeć na żywo wyjątkowy głos Artysty uważanego przez wielu za pierwszego gentlemana niemieckiej muzyki elektronicznej.

Das Moon - czołowy zespół polskiej sceny elektronicznej powstał w 2010 roku, odbył wiele tras koncertowych w Polsce, występował za granicą. Grał na wielu festiwalach, m.in. Electronic Beats w Gdańsku, Mayday w Katowicach, Opener w Gdyni, Wave Gotik Treffen w Lipsku i na rodzimym Castle Party w Bolkowie, dzielił sceny z czołowymi gwiazdami światowej elektroniki jak James Blake, Squarepusher, De/Vision, Front Line Assembly, Camouflage i Psychic TV. W 2017 roku zespoł wydał swój trzeci album: „Dead” który eksploruje mroczne i zimne rejony elektroniki i ubarwia je przebojowym synthpopem. Muzycznie to kontynuacja i rozwinięcie dwóch poprzednich płyt zespołu. Dominują brzmienia syntezatorów analogowych i potężne basy. „Dead” to także zmodyfikowane gitary, charakterystyczne brzmienie perkusyjne oraz niepokojące dźwięki miasta i natury. W warstwie tekstowej „Dead” sięga do emocji, które zazwyczaj chowane są głęboko na dnie, do narkotycznych początków miłości, do jej końca i pożegnań, do podniecenia, euforii i strachu, do szaleństwa i wewnętrznej pustki. „Dead” wyznaje miłość i ironicznie komentuje sytuacje z życia codziennego. Das Moon tworzą: Daisy Kowalsky – wokalistka i autorka tekstów (prywatnie poetka Kamila Janiak) oraz dwóch muzyków i producentów DJ Hiro Szyma (syntezatory, perkusjonalia, a także cover art albumów) i Musiol (syntezatory, gitara oraz wizuale koncertowe).

OMD (11.02.2018)

OMD - Pionierzy synth-popu OMD z materiałem z nowej, 13. płyty „The Punishment of Luxury” i największymi przebojami wystąpią 11 lutego 2018 r. w Progresji! Po zakończonej sukcesem w 2017 r. brytyjskiej i europejskiej trasie OMD rusza kolejny raz w drogę w 2018 roku. Nowa trasa odnosi się do korzeni, czyli pierwszej trasy z 1978 roku. I choć starego Winstona zastąpili nowym sprzętem to pozostała energia starych przebojów, które też usłyszymy na scenie m. in. Enola Gay, Maid of Orleans, Souvenir i wiele innych. Najnowszy album duetu “The Punishment of Luxury” jest tęskną nostalgią i romantycznym wspomnieniem poprzednich wydawnictw. Śmiały zbiór utworów będących istnymi perełkami synth-popowymi z pewnością zapisze się w historii zespołu jako jedna z najlepszych płyt. Wszystkie piosenki zostały w pełni stworzone przez OMD. Teksty, muzyka i mix są w całości dziełem duetu Andy McCluskey i Paul Humphreys. “Na tym albumie udało się stworzyć naprawdę piękne rzeczy z dźwięków i powtarzających się wzorców – wyjaśnia Andy. – Problem z nami polega na tym, że jakoś nie możemy się powstrzymać przed tworzeniem chwytliwych melodii!” Album wziął swoją nazwę od obrazu włoskiego malarza Giovaniego Segantiniego z 1891 r. i zawiera całą gamę odcieni muzycznych od kraftwerkowych “Isotype” i “Robot Man” przez nostalgiczne ballady “One More Time” i “The View From Here”, po utwory będące bardziej w starym stylu OMD, takie jak ‘Kiss Kiss Kiss Bang Bang Bang’. The Quietus opisał płytę jako „nie tylko jeden z najlepszych albumów synth-popowych, ale wręcz jako jeden z najlepszych albumów w historii”. OMD jest wciąż niesłabnącą inspiracją dla takich zespołów jak The xx, the Killers.

Tony Hadley ex-Spandau Ballet (17.02.2018)

Grupę Spandau Ballet stworzyli bracia Gary i Martin Kemp oraz John Keeble, Tony Hadley i Steve Norman. Debiutowali w 1980 roku przebojowym utworem "To Cut a Long Story Short". Niebawem ukazał się pierwszy album grupy "Journeys to Glory" (1981), który okazał się dużym sukcesem. Kolejna płyta "Diamond" (1982) nie znalazła uznania słuchaczy, poza przebojem "Chant No.1". Wtedy Spandau Ballet rozpoczął współpracę z producentem Trevorem Hornem. Dzięki Hornowi utwór "Instinction" stał się wielkim hitem w całej Wielkiej Brytanii. Przełomem okazała się trzecia płyta "True" (1983), która wprowadziła grupę na szczyty list przebojów nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale też w USA. W 1984 roku premierę miał czwarty album "Parade", który jednak nie powtórzył sukcesu poprzedniczki. Dwa lata później grupa zaprezentowała płytę "Through the Barricades", na której brzmienie zespołu zdecydowanie ewoluowało w kierunku rocka. Tytułowy singel znalazł uznanie w rodzinnym kraju, jednak to był koniec sukcesów za oceanem. W 1989 roku ukazał się ostatni, przed rozwiązaniem zespołu, album Spandau Ballet - "Heart Like a Sky". W 2009 roku muzycy ze Spandau Ballet ponownie się zjednoczyli w oryginalnym składzie, aby dać serię koncertów. 19 października 2009 roku ukazał się 7. studyjny album - "Once More", będący pierwszym od 1989 roku.

 

kolejne informacje:

ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.