Goście specjalni i supporty Whitin Temptation w Łodzi
- Coma wystąpi na Rockowizna Festival i Pol'and'Rock Festival
- Cynic z dodatkowym koncertem w Krakowie
- The Tangent powraca z trzynastym albumem
- Grupa Deep Purple zapowiada nowy album!
- Kruk w krakowskim Gwarku w tę sobotę
- Duńska Vola znów pojawi się w Polsce!
- Trylion prezentuje nowy singiel Human Shell
- 30. CASTLE PARTY 2024
- Besides i Glaston: post rockowy wieczór w krakowskim Zaścianku
- Bullet for My Valentine i Trivium na jedynym koncercie w Polsce
LIVE STAGE: QUIDAM, XANADU, Aleksandrów Łódzki, MDK, 10.11.2012
Trochę smutny był to koncert. Smutny i na swój sposób historyczny, bo pierwszy po tym, jak jeden z założycieli grupy ogłosił decyzję o swoim odejściu…Jednak „pierwszy z ostatnich” koncertów Macieja Mellera z Quidamem nie tylko z tego powodu skłaniał do zamyślenia, lecz przede wszystkim z powodu… frekwencji. To już niestety staje się normą, że biletowane występy zespołów starających się grać i brzmieć nieco inaczej, niż dominująca w mediach popowa papka, przyciągają garstkę odbiorców. Nie warto pewnie zatem już po raz kolejny użalać się nad tym faktem. Takie są realia… Szkoda jednak, że tak zasłużony zespół, mający za sobą ponad dwadzieścia lat działalności, ponad dziesięć wydawnictw, w tym opublikowane kilka miesięcy temu Saiko – być może najlepsze w całej dyskografii, najdoskonalej łączące warstwę muzyczną i słowną – gra koncert dla kilkudziesięciu osób.
W odbytej już po koncercie rozmowie z Mellerem zapytałem artystę wprost o to, czy motywem jego decyzji było wszechogarniające zniechęcenie i niemoc wobec tego, co wokół muzycznego rynku. Odpowiedział krótko: gdyby o to chodziło, kto wie czy tej decyzji nie podjąłbym już znacznie wcześniej...
Cóż…, poza tym wszystko było w należytym porządku. Sześciu profesjonalnych wyjadaczy, na równie profesjonalnej scenie. Do tego bardzo solidnie nagłośnionych. Sześciu muzyków, którzy wiedzą jak zagrać mocno - żeby zatrząść ścianami, psychodelicznie – żeby wywołać lekki odlot u odbiorcy, czy subtelnie i nostalgicznie – żeby zmusić do zadumy. Dali ładny koncert, w którym lśniły zupełnie nowe Hulaświaty, Walec (w nim fajnie było usłyszeć wokalną partię Natalii Grosiak wykonywaną przez Kossowicza), Wiosna, Ostatecznie i Dodekafonix. Jak zwykle – jak to u nich – było odejście od „albumowej sztampy” i kilka, znanych już, muzycznych cytatów z klasyki rocka (The Doors, Deep Purple). W Purplowym Hush tradycyjnie już Kossowicz (w intrygującej - uderzającej zielenią - koszulce piłkarskiej reprezentacji… Boliwii (!) i z „nową”, krótko przyciętą fryzurą) starał się poderwać zebranych z krzeseł i zachęcić do śpiewania. Niestety, kameralność występu i wynikające z tego skrępowanie zebranych zadecydowały o nieznacznym odzewie. Zabrakło tej koncertowej chemii, dzięki której zespołowi trudno zejść ze sceny. W sobotę skończyło się na jednym bisie.
Wcześniej na deski MOK-u wyszedł bydgosko – toruński Xanadu prezentując w całości ostatni album The Last Sunrise. Oprócz tego wybrzmiała otwierająca koncert instrumentalna druga część Violent Dream oraz kończący koncert Marillionowy cover Assassing, przygotowany przez muzyków na ubiegłoroczny koncert poświęcony pamięci Roberta Roszaka. I o ile w swoim repertuarze artyści wypadli bardzo przekonująco, tak wspomniany klasyk wybrzmiał po raz kolejny blado. Może to wina braku u Michała Jarskiego tej Fishowskiej ekspresji i agresji, którą trudno było mu wyzwolić, ze względu na okoliczności, o których już pisałem.
Zdjęcia:
kolejne koncerty
