Goście specjalni i supporty Whitin Temptation w Łodzi
- Coma wystąpi na Rockowizna Festival i Pol'and'Rock Festival
- Cynic z dodatkowym koncertem w Krakowie
- The Tangent powraca z trzynastym albumem
- Grupa Deep Purple zapowiada nowy album!
- Kruk w krakowskim Gwarku w tę sobotę
- Duńska Vola znów pojawi się w Polsce!
- Trylion prezentuje nowy singiel Human Shell
- 30. CASTLE PARTY 2024
- Besides i Glaston: post rockowy wieczór w krakowskim Zaścianku
- Bullet for My Valentine i Trivium na jedynym koncercie w Polsce
CURVED AIR, The Jam House, Edynburg, 04.04.2014
Smutna jest taka, że wstydem jest, iż na koncert tak zasłużonego zespołu jak Curved Air zjawia się mniej więcej sto osób. Co więcej mówimy tutaj o Edynburgu, czyli stolicy Szkocji i mieście bardzo nastawionym na kulturę. To sprawia, że renoma tego jakże pięknego miejsca schodzi co najmniej na psy.
Dobre są z kolei nawet dwie. Jedna taka, iż mimo wszystko zespół zagrał na poziomie (choć ukarał Edynburg zaledwie jednym bisem*) starając się bawić z tymi co pokwapili się na występ grupy. A druga taka, że na miano „Prog Divy” może aspirować tylko jedna osoba; żadna Anne-Marie Helder, żadna Kim Seviour, żadna nawet Amanda Lehman. Ten tytuł należy jednej tylko osobie: Sonji Kristinie.
Może zarówno głos, figura i wiek nie ten, ale kobitka trzyma fason. Potrafi porwać publikę, miło się popląsać zarówno po scenie jak i między publiką (o czym niżej podpisany – zresztą najmłodszy z męskiej części widowni - miał okazję z bliska się przekonać) i zarazić energią, którą mimo wszystko w sobie wciąż ma.
Mieszanka starego z nowym wypadła więcej niż ciekawie. Utwory z premierowej płyty „North Star” nawet całkiem się broniły („Stay Human”, „Magnetism”, miły instrumentalny wprowadzacz „Spider”, czy niemal świąteczny „Colder Than a Rose in Snow”) na tle klaysków. „It Happened Today”, „Young Mother”, czy zwłaszcza „Propositions” może nie miały takiej mocy jak na nieodżałowanym „Curved Air Live” z 1975 roku (notabene, jednej z najlepszych płyt koncertowych wszechczasów), ale same utwory po latach brzmią wciąż świeżo z tymi samymi gestymi strukturami i niesamowicie porywającymi fragmentami co przed laty. Ciekawostką był fakt, iż ze względu na powrót gitarzysty Kirby’ego Gregory zaserwowano nam całkiem sporo wzmianek z niedocenianej płyty „Air Cut” z 1973 roku („Metamorphosis”, „Purple Speed Queen”, „Easy”); niby w sumie więcej niż przyzwoitych i świetnie brzmiących w perspektywie całości występu.
Niby niczego - poza po macoszemu potrakotowanemu tematowi „Vivaldi” (marzyła mi się ta rozimprowizowana jazda rodem ze wspomnianego „Curved Air Live”) - koncertowi nic nie można zarzucić. Legenda obroniła się sama, nawet bez pokaźnego wsparcia publiki. Klasyki wciąż pozostają klasykami na których nie jeden młody prog-rockowy zespół mógłby się wiele nauczyć.
Curved Air to wciąż zespół z tych z kategorii one of a kind. Nawet jeśli nie ma Darryla Way’a, a z oryginalego składu uchowali się jedynie Sonja Kristina i ledwo zipiący na bębnach Florian Pilkington-Miksa, to wciąż ta niesamowita i unikalnie brzmiąca grupa, mająca swój styl, swoją dumę i ponadczasową spuściznę, której nikt jej nie odbierze.
Tak, to wciąż to Curved Air, które kochamy.
Setlista: Spider; It Happened Today; Young Mother; Stay Human; Time Games; Melinda (More or Less); Propositions; Screw; Images & Signs; Interplay; Easy; Marie Antoinette; Old Town News; Colder Than a Rose in Snow; Magnetism; Purple Speed Queen; Metamorphosis; Vivaldi (with cannons).
Bis: Back Street Luv.
*a miały być dwa (drugim miał być „Everdance”)
Zdjęcia:
kolejne koncerty
