An Abstract Illusion — Woe

wydawnictwo: Willowtip Records 2022

1. The Behemoth That Lies Asleep [3:22]
2. Slaves [7:23]
3. Tear Down This Holy Mountain [11:33]
4. Prosperity [7:41]
5. Blomsterkrans [5:51] 6. In the Heavens Above, You Will Become a Monster [14:28]
7. This Torment Has No End, Only New Beginnings [9:32]

Całkowity czas: 59:50

skład:
Karl Westerlund - guitars, bass
Robert Stenvall - Keyboards, backing vocals
Christian Berglönn - vocals

www.anabstractillusion.bandcamp.com

Album w ocenie czytelników:

★★★★★★★★★★

Pokaż szczegóły oceny

Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
★★★★★★★★★★,0

Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
★★★★★★★★★★,0

Album słaby, nie broni się jako całość.
★★★★★★★★★★,0

Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
★★★★★★★★★★,0

Album jakich wiele, poprawny.
★★★★★★★★★★,0

Niezła płyta, można posłuchać.
★★★★★★★★★★,0

Dobry, zasługujący na uwagę album.
★★★★★★★★★★,1

Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
★★★★★★★★★★,1

Absolutnie wspaniały i porywający album.
★★★★★★★★★★,1

Arcydzieło.
★★★★★★★★★★,0

Łącznie 3, ocena: Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.

Najchętniej czytani

Wojciech Kapała

Mariusz Danielak

Piotr „Strzyż” Strzyżowski

Michał "Telperion" Nowak

Dobas

Artur Szarecki

Krzysztof Niweliński

Wojciech "Ajronek" Kozicki

Recenzja nadesłana przez czytelnika.

★★★★★★★★★★

Ocena: 8+ Absolutnie wspaniały i porywający album.

16.09.2023

(Gość)

An Abstract Illusion — Woe

No i stało się...

So here I am once more
In the playground of the broken hearts...

Tymi słowami rozpoczynam moją dłuższą - miejmy nadzieję - przygodę z Wami. Postaram się dzielić moim muzycznymi odkryciami, refleksjami i rozczarowaniami. Liczę, że szczególnie tutaj, wszyscy mamy muzycznie otwarte głowy i serca, więc moje przemyślenia będą głównie dotyczyły muzyki mocnej, ciężkiej, ekstremalnej, czasem trudnej do zniesienia ale ciagle - mam nadzieję - intrygującej, zachwycającej, zmuszającej do myślenia, w końcu, w istocie progresywnej. No to... zaczynamy!

Szwedzi (a jakże!) z An Abstract Illusion wpadli do mojej głowy dokładnie rok temu i ciągle nie mogę się od nich uwolnić. Płytą Woe wskoczyli od razu na moją listę top zeszłego roku, dobrze się umościli i za nic w świecie nie zamierzali z niej zejść, aż do końca roku.

Death metal z odcieniem black, podlany sosem progresywności - ach, miód na moje uszy! Agresja połączona z łagodnością, ściana dźwięków z blast beatami, ramię w ramię z melancholią i pięknymi melodiami.

Trio ze Szwecji naprawdę odrobiło lekcję z budowania i aranżowania zawiłych, acz pięknych melodii, przeprowadzania słuchaczy przez złość, depresję i kończenia delikatnym muśnięciem gitary unoszącej się gdzieś nad głowami.

Jakość i spójność produkcji, kompozycji i wykonania w zasadzie dotyczy wszystkich utworów. Aż trudno uwierzyć, że zespół tworzy trzech chłopaków z taką wrażliwością. Jak dla mnie bombą jest utwór In The Heavens Above Your Will Become A Monster, który ma wszystko na swoim miejscu a już druga część przenosi nas w wymiar uniesień najczęściej nieosiągalny dla większości dzisiejszych formacji. Utwór zeszłego roku, jak ta lala! Drugi faworyt - Tear Down This Holy Mountain - w konstrukcji podobny do In The Heavens... Drugiej części nie powstydziłaby się ekipa Gilmoura & Co...

Mam dwa zarzuty do płyty - nie żeby od razu jakoś znacząco wpływały one na odbiór całości, ale jednak nieco przeszkadzają. Tekst w Slaves jest po prostu nie do przyjęcia. Ja rozumiem Licentia poetica i te sprawy, ale litości! Po drugie, brakuje mi tu czystego wokalu. Po prostu do charakteru muzyki i przekazu, czasem "normalny" wokal miałby dodatkową moc.

Nie sposób nie wspomnieć okładki płyty. Piękno, tajemnica, smutek, no i wreszcie tytułowa Żałość. Cóż, idzie jesień, więc szykujcie się na Gloom, Beauty & Despair, a An Abstract Illusion z Woe wprowadzi Was z ten świat jak mało kto!