ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu Pauly, Henning ─ Credit Where Credit Is Due w serwisie ArtRock.pl

Pauly, Henning — Credit Where Credit Is Due

 
wydawnictwo: Progrock Records 2005
 
1. Your mother is a trucker
2. Cure the Breach
3. Three
4. Scheisslautundhartwiedreck
5. I don't wanna be a rockstar
6. Six
7. Seven
8. Radio Sucks
9. Halo
10. Copyright Conspiracy
11. German Metalhead
12. I like my video games
 
Całkowity czas: 79:53
skład:
Juan Roos - Vocals; Matt Cash - add. Vocals; Henning Pauly - synth, drums, guitars;
 
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,0
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,0
Album jakich wiele, poprawny.
,0
Niezła płyta, można posłuchać.
,0
Dobry, zasługujący na uwagę album.
,1
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,1
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,0
Arcydzieło.
,6

Łącznie 8, ocena: Absolutnie wspaniały i porywający album.
 
 
Ocena: 6 Niezła płyta, można posłuchać.
27.01.2006
(Recenzent)

Pauly, Henning — Credit Where Credit Is Due


Tak sobie siedzę w grudniowy wieczór i zamulam. Nic mi się nie chce, czas ucieka przez palce, najchętniej bym poszedł spać. Dostaję tą płytę i zastanawiam się, skąd znam szaleńca Paulego. Oczywiście z Frameshift. Tylko tam był normalny, a w tym wypadku za dużo wypił, co w efekcie uszkodziło mu mózg i postawił sobie porobić jaja i nagrać rozdupczający mnie w drobny mak krążek. A po obejrzeniu filmu z sesji wszystkie me smutki odeszły w niepamięć. Od tej chwili chciałem się tylko śmiać i robić żarty. Zapomnijcie o Frameshift, na „Credit Where Credit is Due” humor gra główną rolę od początku do końca. Wystarczy obejrzeć książeczkę, tytuły, zdjęcia lub DVD dołączone do albumu. Ehh do czego prowadzi to pijaństwo ;)

Do rzeczy – drugi solowy album Henninga to mieszanka wszystkich gatunków rocka – od metalu, przez progres, aż do italiano-goticko-disco. Każdy kawałek jest inny, świeży, ciekawy, „wyśmiewa” inny styl. Przy okazji znalazło się miejsce dla fajnych melodii i naprawdę niezłych pomysłów. Choćby taki „Three” – powagę i liryczny klimat zakłócają tu tylko sample i beaty w tle. Gitary akustyczne, bongosy i mandoliny przeplatają się z ostrym heavy metalowym łomoceniem, standardowe klawisze z dance’ową dyskoteką, piękne wokalizy z rymowankami rodem z Linkin Park. Prawdziwy misz-masz… Choćby dla tego warto posłuchać tego krążka – w skostaniełej ostatnio stylistyce prog rockowej takie perełki są miodem dla uszu. Z Henningiem piło dwóch innych muzyków – grubaśny Juan Ross i bucowaty Matt Cash. „Credit Where Credit Is Due” jest idealnym przykładem, co się stanie kiedy chwycicie za instrumenty, dawszy wcześniej za bardzo w palnik ;) Takiej muzyki nie nagraliby normalni ludzie. Jeźdźmy dalej – „I don’t Wanna Be A Rock Star” to hit krążka. Wystarczy spojrzeć na krzywy ryj Paulego i pomyśleć dlaczego nie chce być gwiazdą rocka ;). Do tego dochodzi wyczesany refren, pełen mocy i wypierdu. Takich kawałków jest tu więcej – np. „Seven” i „Halo” (Nightwisha się słuchało, hehe. Ten drugi, gdyby wyciąć dyskotekowe sample pasowałby idealnie na krążek Pagan’s Mind), „Radio Sucks” (no i powiedźcie słuchacze, z jakim klasykiem Wam się kojarzy refren?), czy „I like my Video Games” (poważny, głęboki kawałek z przesłaniem, haha). Podczas słuchania tejże płyty udziela mi się wariactwo twórców. Może wyciąłbym 1-2 kawałki (na pewno bonus, bo nie cierpię sprzeczających się Niemców, grrr), ale jak patrzyć na całość – jestem na TAK!

Keep on mothertrucking! ;)
 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.