ArtRock.pl - Progressive & Art Rock w sieci!
Ten serwis korzysta z plików Cookies i podobnych technologii. Dowiedz się więcej » | zamknij
 
Recenzje albumów w serwisie ArtRock.pl
Recenzja albumu Niemen, Czesław ─ Idée Fixe  w serwisie ArtRock.pl

Niemen, Czesław — Idée Fixe

 
wydawnictwo: Polskie Nagrania "Muza" 1978
 
1. Sieroctwo (Niemen, Norwid) [08:46]
2. QSS I (Pytanie o naszą skromność) (Niemen) [03:02]
3. Larwa (1) (Wszechcywilizacji społeczny blues) (Niemen, Norwid) [07:23]
4. Moja piosnka (Niemen, Norwid) [06:47]
5. W poszukiwaniu źródła (Niemen) [02:36]
6. Chłodna ironia przemijających pejzaży: a) Marmur biały b) Egejski błękit (Niemen, Norwid) [13:05]
7. Straceńcy (Z wypraw nie tylko krzyżowych) (Niemen) [01:24]
8. Laur dojrzały (Niemen, Norwid) [05:25]
9. Larwa (2) (Niemen, Norwid) [07:20]
10. Idącej kupić talerz Pani M. (Niemen, Norwid) [05:13]
11. Białe góry (Niemen) [09:33]
12. Legenda scytyjska (Niemen) [03:25]
13. QSS II (Nawoływanie) (Niemen) [02:43]
14. Twarzą do słońca (Niemen) [07:07]
15. Credo: a) Pochwała pracy – Promethidion (fragment) b) Burza i kolory tęczy (Niemen, Norwid) [08:20]
16. Proroctwo Wernyhory (Niemen) [00:28]
17. Spotkanie Leona i Salomei (Niemen) [00:45]
18. W obozie ukraińskim (Niemen) [01:30]
19. Zazdrość Semenki (Niemen) [00:32]
20. Przybycie regimentu (Niemen) [00:53]
21. Defilada (Niemen) [00:50]
22. Mazurek weselny (Niemen) [01:07]
23. Pieśń Wernyhory (Niemen, Słowacki) [05:43]
 
Całkowity czas: 104:43
skład:
Czesław Niemen – śpiew, fortepian akustyczny, Fender Rhodes, Hohner Clavinet C, Mellotron 400, Minimoog, Synthi EMS / Zbigniew Namysłowski – saksofon altowy / Maciej Radziejewski – gitara U / Jerzy Dziemski – gitara basowa, perkusja, skrzypce / Stanisław Kasprzyk – bębny, perkusja / Sławomir Piwowar – gitara akustyczna
 
Album w ocenie czytelników:
Oceń album:

Pokaż szczegóły oceny
Beznadziejny album, nie da się go nawet wysłuchać.
,1
Istnieją gorsze, ale i przez ten ciężko przebrnąć do końca.
,0
Album słaby, nie broni się jako całość.
,0
Nieco poniżej przeciętnej, dla wielbicieli gatunku.
,1
Album jakich wiele, poprawny.
,1
Niezła płyta, można posłuchać.
,1
Dobry, zasługujący na uwagę album.
,2
Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
,18
Absolutnie wspaniały i porywający album.
,15
Arcydzieło.
,15

Łącznie 54, ocena: Absolutnie wspaniały i porywający album.
 
 
Ocena: 8 Bardzo dobra pozycja, mocno polecana.
10.03.2010
(Recenzent)

Niemen, Czesław — Idée Fixe

Najpierw rozsypał się zespół, który nagrał „Aerolit”. Potem zmarł tragicznie perkusista Piotr Dziemski. Potem była oferta nagrywania muzyki do przedstawień teatralnych ze strony zaprzyjaźnionego reżysera Bernarda Forda Hanaoki. I nagrana całkowicie solo elektroniczna płyta „Katharsis”. Ascetyczna, monotonna, tajemnicza, powstała w cieniu śmierci Piotra Dziemskiego, z którym Niemen bardzo się zaprzyjaźnił.

„Idee fixe” z roku 1978 to pewien powrót do zespołowego grania. Choć nadal dominuje Niemen i jego elektroniczne klawiatury, pojawiający się w części nagrań dodatkowi muzycy – gitarzysta, żywa sekcja rytmiczna ponownie na płycie Niemena Sławomir Piwowar i Zbigniew Namysłowski – przekładają się na bogatszą niż poprzednio warstwę melodyczną. „Katharsis” odbierało się z mieszanymi uczuciami: z jednej strony całkiem ciekawe pomysły brzmieniowe i efekty dźwiękowe, kilka bardzo udanych kompozycji, z drugiej – monotonia brzmienia wczesnych syntezatorów. „Idee fixe” brzmienie ma wyraźnie bogatsze. Elektronika i syntezatory nadal dominują, ale tym razem Niemen wydobywa z nich dużo ciekawsze, pełniejsze dźwięki.

„Idee fixe” to obszerny zestaw – dwie duże płyty, jedna mała, w wersji CD (z dwoma bonusami: „Sieroctwem” i drugą wersją „Larwy”) – ponad 100 minut muzyki. Podstawowy album to dzieło spółki autorskiej Niemen-Norwid; po raz pierwszy całość tekstów na albumie to dzieła wyłącznie wielkiego poety. Dodana mała płytka zawiera z kolei fragmenty muzyki do przedstawienia „Sen srebrny Salomei” Juliusza Słowackiego. Muzycznie – rzecz bardzo ambitna, bardzo urozmaicona.

Część utworów kontynuuje elektroniczne granie znane z „Katharsis”. Ot, choćby „QSS I”: zbiór efektów, nietypowych syntezatorowych barw i brzmień, w części II uzupełniony wokalizami. Podobnym krótkim przerywnikiem są „Straceńcy”. Podobnie melorecytowane „Moja piosnka”, z lekko góralskim klimatem, dyskretnie uzupełniana skrzypcami, „Chłodna ironia przemijających pejzaży” i „Credo”, wszystkie trzy rozwijające się w intrygujące, elektroniczne, majestatyczne pejzaże dźwiękowe, w przypadku „Credo” z ładnym duetem Namysłowskiego i Niemena. Podobnie „Idącej kupić talerz Pani M.”. Nastrojowe, filmowe w klimacie malowanie dźwiękiem mamy w „Legendzie scytyjskiej”.

Z drugiej strony są utwory łączące syntezatorowe brzmienia z bardziej zespołowym graniem, taka trochę synteza „Katharsis” i „Aerolitu”. „Sieroctwo”: dynamiczny, rytmiczny utwór. Podobnie „Larwa”: żywa, funkująca sekcja, do tego gęste, bogate elektroniczne tło i wybijająca się na pierwszy plan improwizacja fortepianu elektrycznego, w dalszej części utworu uzupełniona o ładne saksofonowe solo, przejmujące rolę linii wokalnej. (Druga wersja jest nieco spokojniejsza.) Na podobnej, funkowej podstawie rytmicznej opiera się „Laur dojrzały”. „W poszukiwaniu źródła”: trochę syntezatorowania, perkusyjne popisy, wokalizy... Ciekawie wypada taka synteza zespołowego i elektronicznego grania, żywiołowy jazzrock z lekkim dodatkiem góralskich motywów i dużą porcją elektroniki w prawie 10-minutowych „Białych górach”. Również w „Twarzą do słońca” mamy konkretną porcję jazz-rocka fusion, trochę kojarzącego się z poczynaniami... SBB. Dodane na małej płycie fragmenty utworów do przedstawienia „Sen srebrny Salomei” to raczej muzyka typowo ilustracyjna, dość oszczędnie syntezatorowe miniatury w duchu „Katharsis” – z pominięciem finałowej, podniosłej „Pieśni Wernyhory”.

Jest w tej płycie coś, co przypomina „Biały Album” Beatlesów. Ciągle coś się dzieje: dużo różnych pomysłów, barw i brzmień, ułożone w skrzącą się od pomysłów całość. Bardzo ambitne to dzieło i na pewno niełatwe w odbiorze. Ale na pewno poznania warte.

 
ArtRock.pl na Facebook.com
ArtRock.pl RSS
© Copyright 1997 - 2024 - ArtRock.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.